De voormalige rechtbank, welke nu beter bekend is als faculteit Theologie RUG, is in de loop der jaren vele malen aangepast. Het is in delen bijgebouwd, gesloopt en met deels afkomend materiaal vervangen. Soms is hierbij gekozen voor een eigentijdse vormentaal, in andere gevallen voor aansluiting op voorgaande periodes.
Deze complexiteit van het geheel was al in 1917 groot. Omdat het monumentale complex in de afgelopen zo vaak is verbouwd, schreef de Adjunct-Rijksbouwmeester W.C. Kam:
‘Door het ontbreken van een geheel en van den grondvorm van het oorspronkelijke gebouw zijn uit een architectonisch oogpunt alleen onderdelen uit verschillende tijdperken van belang. Daarmee moest bij de restauratie rekening worden gehouden, omdat van het terugbrengen in den oorspronkelijke toestand geen sprake kon zijn.’
DAAD Architecten is door opdrachtgever Rijksgebouwendienst gevraagd het gebouw opnieuw in te richten door restauratie en nieuwbouw. DAAD heeft naar het complex gekeken in de lijn van het voorgaande citaat. Het ging niet uit van een zoektocht naar ‘de’ oorspronkelijke toestand, maar probeerde de verschillende kenmerkende onderdelen, elk hun eigen verhaal te laten vertellen. Dit had consequenties voor het kleur- en materiaalgebruik, maar ook voor de installatietechniek, bouwfysica en verlichting.
In plaats van een systeem dat voor het gehele complex zou kunnen gelden, is gezocht naar specifieke oplossingen per gebouwdeel of zelfs per ruimte. Het archiefgebouw kreeg met de bibliotheekfunctie bijvoorbeeld een geheel eigen gezicht binnen het complex. Het samenspel van stalen kasten en vloeren werd als een groot boekenmeubel in de ruimte opgevat. Op strategische plekken zijn delen van de vloer verwijderd zodat vides zijn ontstaan. Tenslotte zijn nieuwe daglichtopeningen in de zuidgevel gemaakt.
Fotografie: SAPh